Beschrijving: Parochie Blitterswijck in het NoordLimburgse dorpje Blitterswijck.
RK Parochie OLV Geboorte Blitterswijck (www.parochie-blitterswijck.nl).
Familiewapen op stola
Pastoor Huub van Horne heeft zijn familiewapen op een nieuwe stola laten borduren door Greet van Rijswijck uit Venray.
Daaronder staat de datum van 16 juni 2017. Het was op die dag 33 jaar geleden dat hij met zes anderen tot priester werd
gewijd door Mgr. Dr. Joannes Mathijs Gijsen in de kathedraal te Roermond. Op de andere kant van de stola is een kruis
geborduurd met daarachter een opkomende zon. Daaronder de tekst: Per crucem ad lucem. Het zijn Latijnse woorden die betekenen:
Door het kruis naar het licht. De stola staat symbool voor het juk van het kruis van Christus, waarover de dalmatiek of
kazuifel wordt gedragen als een mantel der liefde. Op de herdenking van zijn 33ste wijdingsdag droeg hij bij uitzondering
deze stola over een wit kazuifel dat hij cadeau had gekregen bij zijn priesterwijding in 1984. De pastoor draagt regelmatig
een toog onder de albe waaraan 33 knoopjes zitten. In de jaren zeventig en tachtig van de 20ste eeuw was de overboordstola
ontstaan die vooral in Nederland en Duitsland door sommige diakens, priesters en zelfs bisschoppen over de dalmatiek of
kazuifel gedragen werd of wordt. In de Institutio Generalis Missalis Romani staat dat het kazuifel boven de albe en stool
gedragen moet worden. Tot circa 1967 droegen R.K. priesters de stola gekruist. Uiterlijk zag dat uit als een Andreaskruis.
In het familiewapen zijn enkele christelijke symbolen te zien. Heraldisch beschreven als volgt: Doorsneden; I in blauw een
zilveren Sint-Andrieskruis; II gedeeld; a in goud drie rode horens geplaatst in de richting van een schuinbalk, b in goud
twee schuingekruiste groene sleutels met boven en onder de sleutels de spreuk: "de aanhouder wint"; in wit hartschild een
gouden herdersschopje. De opgenomen symbolen hebben allen een betekenis. Het Andrieskruis is opgenomen omdat dit dé
voornaam is van een groot deel van de voorouders van de pastoor. In het boekwerk "De nakomelingen van Andreas van Horne en
Anna Maria Houben" uit 1994 was een stamreeks opgenomen met een kopie uit een doopregister waaruit bleek dat Andreas van
Horne op dat moment de oudste voorvader was die in het register was terug te vinden. De drie horens verwijzen vanzelfsprekend
naar de adellijke familie Van Horne, maar omdat een afstamming uit deze familie (nog) niet kon worden aangetoond, heeft
de pastoor ze een andere plaats gegeven. De sleutel verwijst naar de aloude parochiepatroon van het stamdorp Roggel,
gelegen in het aloude graafschap Horn, de H. Petrus en is symbool voor de poort van het hemelrijk. Hij wordt steevast
ten voeten uit afgebeeld met in zijn hand een sleutel. Men vindt dit terug in het schepenbankzegel van Roggel en in het
latere wapen van de gemeente Roggel. De spreuk bij de sleutels refereert aan de lijfspreuk én het karakter van de
pastoor zonder wie het boek "Genealogie van de familie Van Heur & Van Horne" uit 2005 niet tot stand zou zijn gekomen.
In het hartschild is een herdersschopje uitgebeeld. Omdat het gebruik van een wapen door een van de familieleden niet kon
worden aangetoond heeft pastoor Huub van Horne als eerste een persoonlijk wapen samengesteld. Hij heeft het laten opnemen
op zijn in 2003 door Scott E. Bartner geschilderd portret en wel in de rechterbovenhoek. Dit wapen werd al eerder opgenomen
in het familieboek uit 1994. Het familiewapen is ook te zien op een zilveren buisje op het herdersschopje van pastoor
Huub van Horne. Dit werd aangebracht met het jaartal 2017 door Ben van Loenhout bij gelegenheid van dertig jaar pastoor
zijn van Huub.