Kerstpreek 2016

Ik heb iemand eens horen zeggen: "In een wereld waarin niets meer heilig is, is ook niets meer veilig". Een uitspraak om over na te denken. Ook ik ben ervan overtuigd dat er een nauwe relatie is tussen heiligheid en veiligheid. Ieder mens verlangt naar heil, naar geluk. Ieder mens verlangt naar een plek waar het veilig is. Op de eerste plaats, thuis, ons heim, maar ook op school, op het werk, in de sportbeoefening, in het verkeer gaan we ervan uit, dat het veilig is. Ook in het menselijk verkeer verlangen we naar harmonieuze verhoudingen. Agressie, grof taalgebruik, elkaar beledigen en kwetsen, het laat zien dat er nog heel wat werk aan de winkel is. Kerken en priesters zijn en blijven hard nodig. Veiligheid creër je niet alleen door nog méér cameratoezicht op straat en in openbare gebouwen. Een gevoel van veiligheid creër je niet door nog méér politie met wapens en geweren op kerstmarkten. Want je zou ook kunnen denken: hier is iets aan de hand. Terwijl er niets aan de hand is. Tenminste in negenennegentig procent van de gevallen. En gelukkig maar. En kijken we wat de veiligheid betreft naar de geschiedenis van het Kindje Jezus en zijn verder verloop van zijn leven. Heel kwetsbaar kwam het op aarde. Voor Hem was er geen plaats in de herberg. En amper geboren moesten zijn ouders, Maria en Jozef met het kind vluchten voor de boze plannen van koning Herodes. Hoe vaak is Jezus niet ontsnapt aan gevaren en bedreigingen? We zien Hem maar zelden angstig. Hij raakte niet in paniek. Hij bleef rustig. De eerste woorden uit het kerstverhaal van de engel aan de herders luiden: "Wees niet bang". En die woorden gelden ook voor ons. Ook voor ons is de Redder geboren Alleen redden we het niet. Iemand die kwaad wil zal nooit te stuiten zijn. Het is als een kankercel. Je vernietigt er een en er komen er tien voor terug. De laatste bede in het Onze vader, het gebed des Heren, luidt: Verlos ons van het kwaad. Dat gebed van de Heer moeten we met veel aandacht blijven bidden. Woord voor woord. Iedere dag weer opnieuw. Er vindt op de wereld een strijd plaats tussen licht en duisternis. Een strijd tussen het rijk van God, Gods Koninkrijk en het rijk van de duivel. We kunnen die strijd alleen maar winnen door gebed en door het goede te doen." Overwin het kwade door het goede" zegt St. Paulus. We zien in deze tijd voor en rondom kerst heel veel goede doelen ontstaan. Mensen zijn over het algemeen van goede wil. Dat positieve moeten we meer naar voren halen. Er gebeuren ontzettend veel goede dingen. Maar tegelijkertijd moeten we wel bedacht zijn op de macht van het kwaad. Veiligheid creër je door de Tien Geboden als richtsnoer van je handelen te nemen. Ter herinnering noem ik er enkelen op: Gij zult niet doden. Gij zult niet echtbreken. Gij zult niet stelen. Gij zult geen vals getuigenis spreken tegen uw naaste. Het is een illusie om te denken dat we veiligheid, vrede, vreugde ooit zullen krijgen wanneer we God en de Tien Geboden aan de kant zetten. Heilige plekken zijn altijd afgezonderde plekken. Sacrale ruimten, zoals kerkgebouwen, veelal naar het oosten gebouwd waar de zon opkomt, laten ons God ontmoeten. God is overal, maar vooral in de kerk, het huis van de Heer. Hier wordt hij verkondigd. Hier komt Hij tot ons in de gedaante van brood. Niet alleen eten en drinken en een dak boven ons hoofd hebben we nodig. We verlangen ook naar veiligheid en geborgenheid, we verlangen naar erkenning en bevestiging. We verlangen naar mensen die ons verdragen, die ons accepteren zoals we zijn. We zullen het samen moeten doen. Het is één wereld of geen wereld. Nationalistische tendenzen zijn heel goed te begrijpen. Maar problemen moeten universeel opgelost worden. Als christenen moeten we de kop niet in het zand steken. Ons licht niet onder de korenmaat zetten. Juist over thema's die mensen moeilijk vinden moeten ter sprake worden gebracht zoals hemel, hel en vagevuur. Want als wij dat niet doen, hoe komen anderen dan tot het besef ervan? Het geloof ontstaat door prediking zegt Sint Paulus. We zijn een beetje kopschuw geworden. Zeker te begrijpen door de agressie waarmee het christendom en alles wat ernaar riekt uit de samenleving wordt verbannen. We wensen elkaar geen Zalig Kerstmis meer maar prettige feestdagen. Er wordt wel gepraat over godsdienstvrijheid en autonomie. Maar je moet tegenwoordig wel van erg goede huize komen en daarbij sterk in je schoenen staan om voor je geloof uit te komen. Kerstmis is het hoogfeest, waarop we vieren dat de Zoon van God, mens geworden is. Pasen, de verrijzenis van de Heer, is helemaal het hoogtepunt. Maar zonder Kerstmis geen Pasen. De Heer is mens geworden om in alles aan ons gelijk te zijn behalve in het zondigen. De Heer is mens geworden om te lijden aan het kruis en te verrijzen en zo voor ons de weg terug naar God te effenen. We kunnen dat niet met genoeg dankbaarheid vieren. We kunnen dat niet genoeg verkondigen. Kijken hoe de Heer het allemaal gedaan heeft. Doen zoals Hij gedaan heeft. Met vallen en opstaan. En dat begint met Kerstmis.

Amen.

RK Parochie

Kerstpreek 2016