Wijnhoverhof
Het jaartal 1790 als vermeld op de toegangspoort van deze boerenhof zal het jaar zijn dat deze boerderij zoals ze er nog altijd staat, werd gebouwd of gecompleteerd. Uit de beschikbare gegevens blijkt namelijk dat de Wijnhoverhof reeds in 1736 werd gepacht door Johannes op Wis. PACHTERS/EIGENAREN
De naam Wijnhoven stamt volgens stamboomonderzoeker J. van Dam (Geldrop) van de op korte afstand gelegen boerenhof Op Wis in Ooyen/Broekhuizenvorst. Bij de kerkelijke dispositie nr. 5, dd 6 april 1768 wordt namelijk vermeld met betrekking tot Johannes Op Wis (de eerste pachter in 1736). 'die heeft aangenomen de naam Wijnhoven op Hof "Wijenhof" ', later de Wijnhoverhof. Hij werd op 21 september 1653 in Broekhuizenvorst geboren en overleed in Blitterswijck op 24 december 1740. Vervolgens zien we Jacobus Op Wis/Wijnhoven (+ Blitterswijck 2 oktober 1772); Jacobus Wijnhoven (+ Blitterswijck 13 januari 1809) en Johannes Wijnhoven (+ Blitterswijck 11 juni 1863 ) De Wijnhovens moeten in de tussentijd overigens ook eigenaar zijn geworden. Nieuwe eigenaar
Johannes Gerardus Cremers, afkomstig uit Lottum werd op 6 april 1877 de nieuwe eigenaar (+ Blitterswijck 3 juni 1911). Zijn kinderen Mathieu, Annette en Frans, die allen ongehuwd bleven, zetten het bedrijf voort tot 1938. Zij gingen het wat rustiger aandoen en verpachtten de boerderij. Nieuwe pachters
De eerste nieuwe pachter werd Jacobus Reijnen, afkomstig van de "Bergerhof" te Blitterswijck (+ 15 december 1983) In 1963 wordt hij opgevolgd door zijn zoon Jac Reijnen jr. (* 9 juni 1940). Opnieuw verandering van eigenaar
Na het overlijden van de kinderen Cremers voormeld (respectievelijk in 1951, 1959 en 1979) komt de Wijnhoverhof in 1979 geheel in bezit van het plaatselijke rk kerkbestuur De kinderen Cremers, de eigenaren dus, vermaakten bij hun overlijden elk hun aandeel aan de parochiekerk van Onze Lieve Vrouw Geboorte in Blitterswijck. UITBREIDING
Per 1 januari 1999 zag Jac Reijnen af van continuering van het pachtcontract. De eigenaar van Wijnhoverhof ging vervolgens op zoek naar een opvolger Onderhandelingen leidden tot het besluit Wijnhoverhof in erfpacht (30 jaar) uit te geven aan het in Vredepeel gevestigde bedrijf "Vebra Melkvee BV", dat in 1956 gesticht was door dhr. Van Bakel. Vermeld bedrijf zocht gronden om wat meer armslag te krijgen voor haar jongvee en vond die in Blitterswijck. Van belendende eigenaren kocht de eigenaar nog eens zo'n 15 ha. aan waardoor het totale grondareaal momenteel circa 40 ha. bedraagt De boerderij met uitsluitend jongvee wordt vanuit Vredepeel gerund. EVEN TERUG IN HET BEGIN VAN DE JAREN TWINTIG
Een groep geïnteresseerde wandelaars, afkomstig uit Gelderland, Overijssel en Drenthe, geeft in Wandelingen door Nederland een aardig beeld hoe het er in het begin van de jaren twintig zo'n beetje uitzag op Wijnhoverhof. Hen valt bijvoorbeeld op dat de voordeur niet in de voorgevel zit, maar in de gevel op de binnenplaats, de toe-plàts De binnenplaats was aan alle kanten gesloten en had een poort tussen de kalverstal en de schuur en een tussen de schaapskooi en het varkenshuisje Het vormt een -weliswaar enigszins los- aaneengesloten geheel. De mesthoop ligt niet op de binnenplaats maar buiten het complex achter de koestal. Karschop en rijtuigschop, die in het verlengde van de grote schuur liggen, steken zo ver uit, dat zij eveneens buiten de poort liggen. Achter de mesthoop bevindt zich aan één zijde de schanseschop, de bergplaats voor brandhout uit het eigen bos. Daarmee werd destijds de kachel en het fornuis alsmede de toen nog in gebruik zijnde bakoven gestookt Op de paardenstal met voorstal, het stalletje voor de merrie met veulen en op het brandhok, de bergplaats voor kolen en briketten, die in vroegertijden ooit jeneverstokerij is geweest. staat het jaartal 1774 Het inwendige van de boerderij bleek in de loop der tijden aangepast te zijn aan de eisen des tijds. Zo had de koestal reeds ijzeren palen in cement, een noviteit voor toen De grote schuur werd overigens omstreeks 1926/27 vernieuwd ter vervanging van de vroegere schuur met strodak. De wandelaars mochten ook een kijkje nemen in het woongedeelte Ze stelden vast dat door de laatste verbouwing het typische karakter van de Wijnhoverhof enigszins was aangetast Dit type boerderij werd namelijk gekenmerkt door een groot woonhuis waaromheen de woon- en slaapvertrekken en de bijkeuken liggen. De knechten sliepen boven. Het woonhuis kende ooit een grote schouw met ernaast de ingang tot de kelder Boven die ingang lag de provisiekast. De ingang bleef bij de verbouwing gehandhaafd, maar de schoorsteen verdween. Een nieuwe muur scheidde een gedeelte af, waardoor een gang ontstond met een trap naar boven. Het overblijvende deel van het vertrek werd de eetkamer voor de dienstboden. De familie zelf at tijdens de zomermaanden in of zo dicht mogelijk bij de bijkeuken. 's Winters at men in de woonkamer. De bijkeuken had eveneens een schouw. Het haalijzer ontbreekt helaas, en een goot waar de pomp tegen geplaatst was. De modernisering, waarvan de beste kamer gelegen aan de straatkant, de belangrijkste representant was, imponeerde de bezoekers niet zo. Zij hadden meer oog voor de iets hoger gelegen woonkamer met haar oude kasten en met aan de muur een huwelijksgedicht van de laatste Wijnhoven, die op de boerderij heeft gewoond. RENOVATIES
Zoals eerder vermeld, werden in de loop der jaren diverse veranderingen doorgevoerd. De renovatie van 1998/1999 bestond in hoofdzaak uit:
-een totale dakrenovatie, inclusief dakbeschot;
-het bijwerken van de metselvoegen;
-de sloop van het voerhuis, waardoor het oude bakhuis weer beter uitkomt;
-de vergroting van de open schuur;
-het aanleggen van riolering op de binnenplaats;
-restauratie van de ramen;
-een grote schildersbeurt en
-sloop van de circa 30 jaar oude koestal.
Of daarvoor een nieuwe stal voor de opvang van enkele honderden stuks jongvee voor in de plaats komt, is nog niet bekend. Al met al, deze fraaie boerenhof aan de Ooyenseweg in Blitterswijck ziet er weer goed uit. Bronnen
-Stamboomonderzoeker J van Dam, losse gegevens uit de genealogie Wijnhoven;
-Kerkbestuur;
-J.A. Nolles, Wandelingen door Nederland. Deel Noord-Limburg, 1926;
-Privé-archief P Beterams
Pierre Beterams P.S. Ten gerieve van geïnteresseerde inwoners namen wij het vorenstaande artikelover uit het Heemkunde-bulletin van de Heemkundevereniging Meerlo-Wanssum dd. oktober/november 1999.